CUT SCENE BY B.TEm

MINLE - นักโทษ

By B.TEm (TosiXDoyounG)

TWITTER - @AmshipperShip

        เฉินเล่อจูบแจมินด้วยความชำนาญจนน่าตกใจ.. คุณผู้คุมถึงกับไปไม่ถูกเมื่อได้ทดลองปฏิบัติหลังจากที่เขาศึกษาจากทฤษฎีมานาน ถ้างั้นก็..

        ..จะกินแล้วนะครับ

        “อ๊ะ” คุณนักโทษร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่แทรกเข้ามาในร่างกาย.. นิ้วของแจมินกำลังถูกสอดใส่เข้ามาจากทางด้านหลัง ทีละนิ้ว.. หนึ่ง สอง และสาม

        “อื้ออ...” ร้องอื้ออึงในลำคอพร้อมกับนำมือทั้งสองไปกำอยู่ที่ลูกกรงของห้องขัง ซึ่งอยู่ด้านหลังของคุณผู้คุม ยกตัวขึ้นสูงเพื่อให้แจมินทำตามใจชอบกับร่างกายของเขาได้สะดวกมาขึ้น

        ไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ..

        ..ในเมื่อเขาเป็นคนเริ่ม:)

        “ใส่เข้าไปเลยได้มั้ยอ่ะ เล่อไม่ไหวแล้ว” แจมินอึ้งกับสรรพนามของอีกคนได้ไม่นาน คนที่เพิ่งแทนตัวเองด้วยชื่ออย่างน่ารักก็กดตัวลงมาบนแก่นกายของเขาจนมิดด้ามในครั้งเดียว

        บ้าบิ่น

        คุณนักโทษโคตรบ้าบิ่นเลย..

        “อ่า โอคิ...” คุณนักโทษครางออกมาก่อนจะเชิดหน้าขึ้น และการกระทำนั้นทำให้ซอกคอขาวนวลปรากฎสู่สายตาของผม ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆของน้ำหอมราคาแพงที่เพียงได้กลิ่นก็รู้ว่าราคาเหยียบหมื่น..

        “อ๊ะ แจม- อื้อ” เฉินเล่อซุกหน้าลงกับลาดใหล่ของอีกคนเมื่อมือใหญ่ที่วางอยู่บนเอวนั่น มันกำลังยกสะโพกของเขาขึ้นลงเป็นจังหวะเนิบนาบ

        “เร็วอีกหน่อย.. อย่างนั้น อ่า มันดีมากคุณผู้คุม” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องในโสตประสาทการได้ยิน แจมินมองภาพที่คนตัวขาวหลับตาและกัดปากไปด้วย ตั้งใจยั่วกันแน่ๆ..

        “ปล่อยลูกกรงก่อนครับ” เฉินเล่อทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อเห็นแบบนั้นแจมินเลยจัดการกระแทกสะโพกสอบเข้าไปอีกรอบเป็นยการกลั่นแกล้งเพราะหมั่นเขี้ยว อุ้มเตงเฉินเล่อไปนอนบนเตียงทั้งๆที่ส่วนนั้นยังเชื่อกันอยู่

        “อยากขึ้นเอง..” เฉินเล่อว่าเสียงเบาพร้อมดันแจมินให้หลังชิดผนัง แล้วปล่อยตัวลงมาให้กดทับแก่นกาย มันลึกมากกว่าเดิม..

        “อ๊า.. ทำไมลึกจังวะ” แจมินได้ยินอีกคนบ่นเบาๆกับตัวเอง ไม่ชอบให้ปากเล็กๆนั่นพุดคำหยาบสักที จัดการคว้าท้ายทอยอีกคนเข้ามาบดจูบอีกครั้ง ถึงแม้เขาจะจูบไม่เป็นก็ตามแตกต่างจากอีกคนที่ดูชำนายเหลือเกิน

        เฉินเล่อขย่มไปบนตัวของอีกคนเหมือนกำลังขึ้นขี่ม้าอยู่ ปากเล็กถูกครอบครองโดยอีกคนที่นอนนิ่งๆให้เขาเป็นฝ่ายกระทำ มือที่ว่างของตัวเองก็จัดการรูดรั้งเฉินเล่อน้อยที่ยังไม่ได้รับการแตะต้องเลยสักนิดไปด้วย

        “อื้ออ..” แจมินคว้าเข้าที่เอวคอดของอีกคนพร้อมบังคับให้มันขยับเร็วยิ่งขึ้นจนเฉินเล่อครางไม่เป็นภาษา

         แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันหวานหูดีจริงๆ..

        เฉินเล่อกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเลอเปรอะเปื้อนทั้งเสื้อลายตารางของตัวเองและเสื้อในเครื่องแบบของอีกคน แจมินจัดการพลิกอีกคนให้นอนราบไปกับเตียงแล้วกระแทกย้ำจนตัวเองแตกในตามไป ก้มลงงับจมูกจิ้มลิ้มนั่นก่อนจะถอนแกนกายออกมา เฉินเล่อร้องอื้ออึงก่อนจะเผลอหลับไปเพราะขึ้นขย่มเองตั้งแต่เริ่ม

        เอาล่ะ แล้วเขาจะจัดการคราบต่างๆยังไงดีล่ะ..

เม้นที่เด็กดีให้เค้าด้วยก็ดั่ยนาจา ก่อนจะออกจากคุก คึคึ